برای شما هم پیش آمده وقتی لیست کارهای روزمره‌تان را نگاه می‌کنید روی یک گزینه مکث کنید، چهره‌تان درهم برود و از ذهنتان عبور کند که حواله‌اش کنید به انتهای روز؟
اگر این‌طور است باید بگویم پس دست به کار شوید. به جنگ غول مرحلهٔ آخر بروید و همین حالا کارش را تمام کنید. چون در غیر این صورت احتمال اینکه این کار را همین‌طور به روزهای بعد موکول کنید بسیار است و اگر پس از انجام چند کار ریز و درشت بالاخره وادار شوید تا سراغ دشوارترین کار لیستتان بروید دیگر انرژی چندانی نخواهید داشت. یقیناً نتیجه کار با اهمال کاری همراه خواهد بود. به علاوه ساعات و چه بسا روزهای متمادی این بار را به دوش خواهید کشید و سرانجام عوض حس پیروزی، حس یک زندانی از بند آزاد شده را دارید که مدت مدیدی و تحت شرایط دشواری در بند بوده.
گاهی اوقات لازم است خودت را ملزم بدانی که تا پیش از انجام کاری که از آن فرار می‌کنی، سراغ کارهای دیگر نروی و آن وقت وادار خواهی شد برای رسیدگی به تمام امور برنامه‌ات را طور دیگری بچینی.
دیدگاه‌ها